بهزاد شوقی؛ اکبر محمدی؛ علیرضا پیرخائفی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف، نقش واسطه ای ذهن آگاهی در رابطه بین توانایی های شناختی با خردمندی در دانشجویان انجام شد. روش شناسی: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کل دانشجویان دانشگاه-های آزاد استان تهران در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 380 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف، نقش واسطه ای ذهن آگاهی در رابطه بین توانایی های شناختی با خردمندی در دانشجویان انجام شد. روش شناسی: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کل دانشجویان دانشگاه-های آزاد استان تهران در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 380 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای خردمندی (آردلت، 2003)، تواناییهای شناختی (نجاتی، 1392) و ذهن آگاهی (ریان و براون، 2003) استفاده شد که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیهوتحلیل دادهها از از مدلیابی معادلات ساختاری با نرمافزارهای SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین یافتهها نشان داد، توانایی-های شناختی اثر مستقیم بر خردمندی دانشجویان داشته است؛ تأثیر تواناییهای شناختی بر خردمندی به صورت مستقیم برابر (33/11 = t و 73/0=β) و به صورت غیرمستقیم تواناییهای شناختی بر خردمندی دانشجویان به واسطه ذهن آگاهی با 95 درصد اطمینان تأییدشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها نتایج نشان می دهد با افزایش متغیرهای توانایی های شناختی و ذهن آگاهی می توان افزایش خرد در دانشجویان را انتظار داشت.
روانشناسی
مهناز هاشمی نژاد؛ اکبر محمدی؛ سارا حقیقت
چکیده
هدف: سلامت روان نقش مهمی در زندگی تحصیلی و غیرتحصیلی دانشجویان دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیشبینی سلامت روان بر اساس ویژگیهای شخصیت با نقش میانجی تابآوری در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی انجام شد.روش شناسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در ...
بیشتر
هدف: سلامت روان نقش مهمی در زندگی تحصیلی و غیرتحصیلی دانشجویان دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیشبینی سلامت روان بر اساس ویژگیهای شخصیت با نقش میانجی تابآوری در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی انجام شد.روش شناسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که حجم نمونه 685 نفر برآورد شد. نمونههای این مطالعه با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ و هیلیر، 1979)، پرسشنامه ویژگیهای شخصیت (کاستا و مککری، 1985) و مقیاس تابآوری (کونور و دیویدسون، 2003) پاسخ دادند. دادههای این مطالعه با روش مدلیابی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS و Amos تحلیل شدند.یافتهها: یافتهها نشان داد که مدل ساختاری پیشبینی سلامت روان بر اساس ویژگیهای شخصیت با نقش میانجی تابآوری در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی برازش مناسبی داشت. همچنین، در این مدل روانرنجورخویی، برونگرایی، گشودگی، سازگاری و وظیفهشناسی بر تابآوری دانشجویان و روانرنجورخویی، گشودگی، سازگاری و وظیفهشناسی بر سلامت روان دانشجویان اثر مستقیم و معنادار داشت (05/0P<)، اما برونگرایی بر سلامت روان آنان اثر مستقیم و معناداری نداشت (05/0P>). علاوه بر آن، روانرنجورخویی، برونگرایی، سازگاری و وظیفهشناسی با میانجی تابآوری بر سلامت روان دانشجویان اثر غیرمستقیم و معنادار داشت (05/0P<)، اما گشودگی با میانجی تابآوری بر سلامت روان آنان اثر غیرمستقیم و معنادار نداشت (05/0P>).بحث و نتیجهگیری: بهطور کلی، نتایج این مطالعه حاکی از اثر مستقیم و غیرمستقیم موثر بیشتر ویژگیهای شخصیتی و تابآوری بر سلامت روان دانشجویان بود. بنابراین، جهت بهبود سلامت روان آنان میتوان مداخلههایی در زمینه ویژگیهای شخصیتی و تابآوری تدارک دید.